دیدگاه های متفاوت پزشکیان و جلیلی در خانه سازی
به گزارش آوا مسکن، برخلاف جلیلی، پزشکیان در رابطه با مبحث مسکن موضع و برنامه مشخصی ندارد اما باتوجه به حضور دو وزیر سابق مسکن، آخوندی و عبدالعلی زاده بنظر می رسد که نگاه تیم مسعود پزشکیان به بخش مسکن پرهیز از مداخله دولت و مسکن سازی توسط دولت می باشد و دیدگاه سعید جلیلی مداخله دولت و ادامه تجربه های مسکن سازی احمدی نژاد و شهید رئیسی.
به گزارش آوا مسکن به نقل از ایسنا، مسعود پزشکیان و سعید جلیلی در شرایطی به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم راه یافتند که موضوع مسکن به یکی از دو دغدغه مهم مردم در کنار بحث تورم تبدیل گشته است.
از برنامه های مسکنی جلیلی که بطور تلویحی می گوید می خواهد مسیر دولت شهید رییسی را در طرح نهضت ملی مسکن ادامه دهد می توان به رفع انحصار زمین، تامین ۳۳۰ هزار هکتار زمین و ساخت سالیانه یک میلیون مسکن اشاره نمود.
پزشکیان برنامه قابل توجهی برای حوزه مسکن ارائه نکرده اما شاید بتوان دیدگاه افراد نزدیک به او مثل عباس آخوندی و علی عبدالعلی زاده که قبل از این سابقه وزارت مسکن را در کارنامه دارند به پزشکیان تعمیم داد. آخوندی در دولت گذشته مسکن مهر را مزخرف و اقتصادبرانداز دانست و بنا بر این فقط به تکمیل طرح های نیمه تمام مسکن مهر دولت احمدی نژاد پرداخت و پروژه جدیدی تعریف نکرد.
او که میان سالهای ۹۲ تا ۹۷ وزیر راه و شهرسازی بود در روز پایانی مسئولیتش که با استعفا همراه شد در ۱۹ آبان ۹۷ اعلام نمود بیش از ۱.۵ برابر دولت احمدی نژاد، مسکن ساخته و یک میلیون واحد مسکن مهر را تکمیل کرده است. سال ۹۷ که او مسئولیت را واگذار کرد ۳۷۶ هزار واحد مسکونی در شهرهای کشور راه اندازی شد.
علی عبدالعلی زاده نیز که اکنون ریاست ستاد انتخابات مسعود پزشکیان را بر عهده دارد، وزیر مسکن دولت خاتمی بین سالهای ۷۶ تا ۸۴ بود. استاندار آذربایجان شرقی و نمایندگی مجلس در دوره های دوم و سوم از دیگر مسئولیت های عبدالعلی زاده است. در سال ۱۳۸۳ که سال پایانی مسئولیت عبدالعلی زاده در وزارت مسکن بود ۳۱۵ هزار واحد مسکونی ساخته شد.
اما تجربه دولت های یازدهم و دوازدهم نشان داده انفعال دولت در ساخت مسکن به بهانه ی واگذاری آن به بخش خصوصی نه فقط کمکی به هدف کلان کشور در تولید یک میلیون واحد مسکونی نمی کند، می تواند به تشدید افزایش قیمت مسکن بینجامد. طی هشت سال دولت روحانی بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ قیمت مسکن در تهران حدود ۶۵۰ درصد رشد کرد و از ۳.۹ میلیون تومان در هر متر مربع به ۳۰ میلیون تومان رسید.
با روی کار آمدن دولت احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ و رویکرد مداخله دولت در تولید مسکن، ساخت و ساز روند افزایشی به خود گرفت؛ بطوریکه تولید مسکن در کشور از ۳۱۵ هزار واحد به ۵۳۴ هزار واحد در سال ۱۳۸۶ رسید و در سال پایانی دولت دهم ۷۷۰ هزار واحد راه اندازی شد. رکورد ساخت مسکن نیز با ۸۲۴ هزار واحد در سال ۱۳۸۹ در اختیار دولت احمدی نژاد قرار دارد. بخش قابل توجهی از این رشد مربوط به اجرای طرح مسکن مهر است که از سال ۱۳۸۶ شروع شد.
بعد از شروع کار دولت حسن روحانی و عدم تعریف پروژه جدید برای طرح مسکن مهر توسط عباس آخوندی یک دفعه راه اندازی مسکن از ۷۷۰ هزار واحد در سال به ۳۶۶ هزار واحد رسید و تقریباً معادل دوره عبدالعلی زاده شد. البته از سال ۱۳۹۷ با شروع طرح اقدام ملی مسکن در دولت روحانی ساخت و ساز بهبود یافت و در سال ۱۳۹۹ تعداد ۴۹۰ هزار واحد مسکونی راه اندازی شد.
با تحویل دولت به سیدابراهیم رییسی در سال ۱۴۰۰ که رویکرد ورود دولت به ساخت مسکن در قالب طرح نهضت ملی مسکن دنبال شد طی سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ به ترتیب ۳۹۵ و ۴۲۰ هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شد. این در حالیست که طبق قانون جهش تولید و تامین مسکن، ساخت سالیانه یک میلیون واحد مسکونی در قالب طرح نهضت ملی مسکن هدف گذاری شده بود که به دلایلی همچون کمبود منابع، عدم تامین آورده توسط متقاضیان و همراهی نکردن نظام بانکی، این هدف آن طور که باید و شاید محقق نشد. البته همزمان با اجرای این برنامه، پرداخت وام ودیعه مسکن به مستاجرین، تعیین سقف مجاز اجاره بها، ساماندهی مشاوران املاک، راه اندازی سامانه املاک و اسکان و معرفی واحدهای خالی برای اعمال مالیات در دستور کار دولت شهید رئیسی قرار داشت.
با این اوصاف تقریباً می توان نگاه تیم مسعود پزشکیان به بخش مسکن را پرهیز از مداخله دولت و دیدگاه سعید جلیلی را مداخله دولت دانست. صرف نظر از مشکلاتی که دولت سیزدهم در بخش مالی با آن مواجه بود، دیدگاه مداخله دولت که در دولت احمدی نژاد تجربه شد به رشد قابل توجه ساخت و ساز انجامید.
اما تجربه دولت های یازدهم و دوازدهم نشان داده انفعال دولت در ساخت مسکن به بهانه واگذاری آن به بخش خصوصی نه فقط کمکی به هدف کلان کشور در تولید یک میلیون واحد مسکونی نمی کند، می تواند به تشدید افزایش قیمت مسکن بینجامد. طی هشت سال دولت روحانی بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ قیمت مسکن در تهران حدود ۶۵۰ درصد رشد کرد و از ۳.۹ میلیون تومان در هر متر مربع به ۳۰ میلیون تومان رسید. این عدد طی دو سال و ۱۰ ماه فعالیت دولت سیزدهم حدود ۲۰۰ درصد بود که قیمت خانه در تهران از متوسط متری ۳۰ میلیون تومان به ۹۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرد.
تجربه حدود دو دهه گذشته نشان میدهد که نوسانات ارزی عامل اصلی افزایش قیمت مسکن در ۲۰ سال اخیر بوده است. اما با وجود اثرگذاری بالای این متغیر، دولت ها برمبنای اصل ۳۱ قانون اساسی باید نیاز متقاضیان واقعی به مسکن را پاسخ بدهند؛ متقاضیانی که عمدتاً از توان مالی برای تامین مسکن برخوردار نیستند.
منبع: avamaskan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب