مخترع قمی:
بی كیفیتی مواد كارم سبب شد مخترع بشوم
به گزارش آوا مسکن قم محصول ˮپولیموˮ جایگزینی مناسب برای ام دی اف با قابلیت کار در سطوح مختلف، شکل پذیری و حجم پذیری بسیار بیشتر و تبدیل به آجرهای نسوز دکوراسیون است که مخترع ایرانی موفق به ساخت آن شد.
حسین مهجور مخترعی که این روزها مشغول فعالیت در کارگاهی در حاشیه قم است در مورد تجربیاتش بعنوان یک مخترع در گفت و گو با ایسنا بیان نمود: در سال ۱۳۵۲ در قم به دنیا آمدم. پدرم از طریق فروش حلوا و ارده کسب درآمد می کرد؛ اما من و برادرانم در دکوراسیون داخلی و کابینت سازی فعالیت می کردیم.
وی ادامه داد: به مطالعه علاقه بسیاری داشتم و همیشه مجلاتی با محوریت موفقیت در صدر علایقم قرار داشت اما در زمان ازدواج تحصیلاتم در حد آخر دوران راهنمایی بود؛ بعد از ازدواج به صورت غیر حضوری دیپلمم را گرفتم و در دانشگاه علمی کاربردی در رشته در رابطه با شغلم یعنی معماری ادامه تحصیل دادم.
مخترع قمی افزود: از زمان کودکی خلاقیت بالایی داشتم و به بهینه سازی زیاد فکر می کردم؛ مثلا در ۱۵ سالگی به فکر استفاده از آهن رباهای مغناطیسی در آسانسور و قطارهای پرسرعت افتادم که بعدها دیدم این ایده به اجرا در آمده و مکانیزم امروز قطارهای پرسرعت جهان همین است. در کل همواره ایده های نابی برای شرکتهای خودرو سازی داشته و دارم.
مخترع قمی در ارتباط با چگونگی خطور ایده ساخت پلیمو به ذهنش اظهار نمود: در شغلم با موادی برخورد داشتم که کیفیت مورد نظرم را نداشتند، این بی کیفیتی محصولاتمان را تحت تاثیر قرار می داد و به شدت به چشم می آمد تا اینکه تصمیم گرفتم خودم برای این مورد فکری کنم؛ ازاین رو در سال ۹۲ با فعالیت در شاخه کامپوزیت پلیمر موفق به تولید محصولی به نام پلیمو شدم که بعد از ثبت اختراع ام، دعوت نامه ای از دانشگاه جرج فورمن آمریکا و به دنبال آن مدال شایستگی ایمپکس را دریافت کردم.
وی افزود: نام من در کتاب فدراسیون مخترعین و در فستیوال صنعت پلیمر در کنار خیلی از مخترعین بزرگ که دکترای شیمی داشتند به ثبت رسید و از جانب دانشگاه جامع علمی کاربردی استان هم مورد تجلیل واقع شدم.
سر و ته دروس عملی را با عرضه نظریه به هم نیاوریم
مخترع قمی ضمن اشاره به اینکه کلاس های درس باید به کارگاه های عملی تبدیل گردد خاطرنشان کرد: چرا دروسی که عملی آن برای دانشجو کاربردی است باید نظریه عرضه شود؟ دروس دانشگاه علمی کاربردی در دو بخش نظریه و عملی عرضه می شود ولی در عرصه عملی باید حتما اجازه بدهیم که دانشجویان با مراحل عملی کار و درسی که آموخته اند آشنا گردند.
وی افزود: خروجی دانشگاه ها باید افرادی باشد که در رشته خود تخصص و مهارت داشته باشند؛ در این راستا به نظر من اگر عمده زمان تدریس تئوری، برای بردن دانشجویان به محل کار آینده شان و آشنایی با آن صرف شود بسیار مؤثر واقعا می شود و در آینده نتایج بهتری خواهیم گرفت. این گونه دانشجویی پرورش نمی دهیم که معماری بخواند اما مهارت یک کارگر ساده را هم نداشته باشد.
وی با اعلان اینکه امروزه ساختمان های دولتی بسیاری وجود دارند که میتوان دانشجویان را برای انجام پروژه های تحصیلی به آن جا فرستاد تا از نزدیک با چگونگی کار آشنا گردند اظهار نمود: متأسفانه این کار صورت نمی گیرد و اغلب دانشجویان برای پروژه های کارورزی خود به دفاتر مهندسی مراجعه نموده و به سادگی مهر و امضا را می گیرند در حالیکه از این کار نخستین و بدترین ضربه را خود دانشجو می خورد؛ چونکه مدرک بدون مهارت نتیجه مثبتی را به دنبال نخواهد داشت.
خلاقیت رمز موفقیت است
مخترع قمی ایده جدید و خاص در هر زمینه را رمز موفقیت آن شغل دانست و اظهار داشت: درست است که هم اکنون بعضی از مشاغل با رکود مواجه می باشد ولی تجربه ثابت کرده است که وقتی کاری با ایده ای متفاوت عرضه شود بطور قطع موفقیت را به دنبال خواهد داشت؛ بعنوان مثال احتیاج به مسکن همیشه وجود دارد و ازاین رو دانشجوی رشته معماری یا معماری داخلی اگر توانایی عملی را هم بدست آورد بعد از تحصیل به سادگی کار خویش را پیدا می کند.
مخترع خلاق قمی ابراز کرد: فرهنگ سازی در جهت توسعه مهارت در کشور نقشی اساسی دارد؛ خیلی از جوانان همواره معترض هستند که جامعه برای ما چه کار کرده است؛ در مقابل باید از آنها پرسید شما چه کاری برای سازمان و جامعه کرده اید؟ به جای تقویت روحیه توقع مداری در وجود جوانان باید مهارت های آنها را تقویت نماییم تا بتوانند با ذهن خلاق خود سبب پیشرفت خود و جامعه شوند.
قوانین دست و پاگیر آفت جان کارآفرینی
او همینطور گریزی به مشکلات کارآفرینان زد و خاطرنشان کرد: امروزه کارآفرینان با قوانین دست و پاگیری مواجه می شوند که آنها را از ادامه مسیر باز می دارد؛ اگر بخواهیم در عرصه کارآفرینی موفق عمل نماییم باید به مشکلات کارآفرینان دقت کنیم در غیر این صورت روند کارآفرینی متوقف خواهد شد.
مخترع قمی اضافه کرد: کارآفرینان در کشورهای مختلف با احترام و حمایت زیادی مواجه می شوند؛ چونکه دولت می داند که وقتی یک کارآفرین ۲۰ جوان را در شغلی جدید به کار می گیرد در واقع ۲۰ نفر از متوقعان نسبت به خود کاسته شده است ولی در کشور ما متأسفانه کارآفرینان چنین شرایطی ندارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب